Gisteren lazen we allemaal dat Anne Faber is gevonden. Iets wat we allemaal wel vreesden maar waarvan we vurig hoopte dat het niet zo zou zijn.
Als moeder heb ik me de laatste dagen vaak afgevraagd hoe dat moet zijn. Wat hebben we meegeleefd en nog. Ik kan me niet voorstellen hoe intens verdrietig ze nu zijn.
Naast het verhaal van Anne was er deze week nog een bijzonder meisje in het nieuws. Nainika heet ze.
Nainika werd helaas maar 9. Ze had een aantal allergieën. Zo standaard eigenlijk. Koemelk, soja en ei. Iets wat je heel veel hoort.
Haar vader maakte een pannenkoek voor haar. Veilig voor haar dieët. Na een hap stierf ze.
Artsen hebben haar nooit als hoog-risicogeval bestempeld. En juist dit baart me grote zorgen. Allergieën worden zo hard onderschat. De angst dat zoiets gebeurd is bij alle mama’s met zulke kindjes aanwezig.
Beide gevallen zouden mijn grootste nachtmerries zijn. 2 bijzondere meisjes die er niet meer mogen zijn.
